Klimmen in de Lienzer Dolomieten en het Zillertal

      Reacties uitgeschakeld voor Klimmen in de Lienzer Dolomieten en het Zillertal

Twee weken klimmen in Oostenrijk. Een week Lienzer Dolomieten met rotsklimmen. De tweede week in het Zillertal. Met stevige alpiene hoogtoeren.

Maarten, Tineke & Herman op de top van de Hintere Stangenspitze

Maarten, Tineke & Herman op de top van de Hintere Stangenspitze

Ik ben weer eens in Oostenrijk. Lienzer Dolomieten. De Bügeleisenkante blijft een simpele, maar heerlijke route om te beginnen met klimmen. De aloude Theniushaken zitten nog op de route, maar deze is nu ook professioneel behaakt met het nieuwste materiaal. Gek genoeg zijn de eerste meters eigenlijk best pittig, maar Kees Hagen en ik werken ons er makkelijk doorheen.

Karlsbader hutte (rechtsonder bij het meer)

Karlsbader hutte (rechtsonder bij het meer)

Het is mooi weer. Vanochtend zijn we vanaf de Dolomieten hütte naar de Karlsbader hütte gelopen. Spullen op ons kamertje gedumpt. Touw en klimmateriaal in de rugzak. Terug gelopen naar het begin van de route. Mooi uitzicht op de hut van bovenaf. Er ligt nog veel sneeuw.

Kees

Kees

De volgende dag moet de Egerländerkante er aan geloven. Deze route is mooi gelijkmatig qua moeilijkheidsgraad. Alle Theniushaken zijn gesaneerd voor prima tussenhaken en standplaatsen om de 30 meter. Heerlijk klimmen!

Kees boven de sleutelpassage in de Bügeleisenkante

Kees boven de sleutelpassage in de Bügeleisenkante

Er is slecht weer op komst. We gaan daarom naar de Roter Turm (2702 meter) en beklimmen deze berg door het Schmittkamin. Moeilijk is dit allemaal niet, maar de top is leuk. Mooi uitzicht over Lienz en de Schobergruppe. We nemen de tijd en genieten van de zon. Na de abseil vanuit het kamin maken we een overschrijding van de Laserzwand via de Schöttnerspitze. Halverwege de middag gaat het regenen….

Edel hütte met de Ahornspitze

Edel hütte met de Ahornspitze

We hadden bedacht om nog een mooi topje in het Venediger gebied te gaan doen; de Hintere Seekopf vanuit de Eissee hütte. Uiteindelijk zijn we tot de Bodenalm gekomen. De regen stroomt onophoudelijk uit de wolken. Bliksemflitsen komen van alle kanten. We keren om….

Tineke abseil

Tineke abseil

Kees naar huis en Tineke Wind en Herman Hemels komen naar Mayrhofen. Tussendoor nog even naar de Ahornspitze (2976 meter). Ontbijt in de Edel hütte. Daarna via de ‘Peter Habeler steig’ (afkomstig uit Mayrhofen, eerste beklimming zonder extra zuurstof van de Mount Everest met Messner, in 1978) naar de top.

Grüne Wandspitze

Grüne Wandspitze

Op maandag is het prachtig weer. Met het taxibusje naar de Grüne Wand hütte en dan lopen naar Kasseler hütte. We komen de huttenwaard tegen. Hij zegt ons onze rugzakken met de materiaalseilbahn omhoog te transporteren. Dat hoeven ze mij maar één keer te zeggen. ’s Middags een beetje pielen op de kletterrotsen achter de hut.

Herman

Herman

Opnieuw fantastisch weer. Vandaag gaat de Wollbachspitze (3210 meter) eraan. We lopen langs een mooi gletsjermeer en gaan het dal in over grote sneeuwvelden en nagenoeg verdwenen gletsjers. De laatste meters omhoog klauteren over een blokkenterrein. Op de top!

Hintere Stangenspitze

Hintere Stangenspitze

De Hintere Stangenspitze is 3225 meter hoog. Hij ligt achter de hut. De huttenwaard – Martin Gamper, prima kerel – heeft zijn verrekijker op het terras geïnstalleerd om ons de hele dag te volgen. De sneeuw is nog keihard. Met stijgijzers onder gaan we snel omhoog. Zo lang mogelijk over sneeuwveldjes tot dat we in een steile geröllbak belanden. Even doorstampen en dan de rotsen in voor een korte klim naar het topkruis.

Tineke en Maarten op weg naar de Wolbachspitze

Tineke en Maarten op weg naar de Wolbachspitze

Donderdag naar Greizer hütte. Het is petweer: regen en mist. De geplande Gigalitz wordt gedeletet. “O, daar zijn jullie drieën”, zegt de huttenwaardin als we binnenkomen. Onze faam is ons vooruit gesneld. Gelukkig heeft de hut een redelijk trockenraum. Alle natte troep er in.

Maarten, Tineke & Herman op de top van de Hintere Stangenspitze

Maarten, Tineke & Herman op de top van de Hintere Stangenspitze

De volgende dag is het opnieuw slecht weer. De Grosser Löffler geschrapt van het programma. Beklimming van de Gigalitz afgebroken, we lopen dik in een sneeuwbui. Afdalen dus naar Grüne Wand hütte en retour Mayrhofen. Oostenrijk. Mooie beklimmingen hier. Helemaal alleen op de berg. Niet van die absurd lange ansteigs en wel het hele alpinistische repertoire uit de kast. Gek dat bij bergbeklimmers dit soort gebieden uit de belangstelling lijkt te zijn.