In oktober 2023 liepen Jan van Ommen en ik de Langtang – Gosaikunda trekking. Dat is eigenlijk een vaak gemaakte combinatie van twee tochten.
De eerste loopt door de Langtang vallei, van west naar oost, ruim dertig kilometer lang, noordelijk van Kathmandu en op zo’n kleine vijftien kilometer van de Tibetaanse (Chinese) grens. De pelgrimstocht naar het heilige meer van Gosai loopt vanuit Dhunche 2.400 meter omhoog, alles bij elkaar ruim veertien uur stijgen. Hindoes geloven dat het meer, en de omliggende meren, ontstaan zijn toen Shiva zijn trishula (drietand) in de berg stak om drinkwater te vinden. In augustus gaan honderden pelgrims naar het sacrale Gosaikunda om te baden.
Met een 4wheeldrive rijden we van Kathmandu naar Syabru Besi op 1.450 meter. De volgende dag gaat de tocht naar Lama Hotel, op 2.470 meter, een dorpje helemaal vol met basic hotels of teahouses. Het eerste uur is de route niet erg inspirerend. Er wordt gebouwd aan een elektriciteitscentrale op waterkracht. We lopen langs de Langtang khola (rivier). Het is druk, veel trekkers, ook uit Nepal zelf en India zijn onderweg. De zeventigjarige eigenaar van het Friendly Guest House vertelt ons, met zijn lage, hese, bijna brommende stemgeluid, dat hij deze plek al zevenenveertig jaar uitbaat. Begonnen in een bamboehutje met het verlenen van eenvoudige diensten aan vooral Nederlandse trekkers met tenten.
Ook de tweede dag lopen we eerst nog een paar uur, soms over behoorlijk steile paden, in het nauwe dal door het tropische woud. We zien soms apen en een keer een ree. Maar dan, bij Langtang opent zich het dal in volle breedte. Rondom fenomenale besneeuwde bergen van zes- tot ruim zevenduizend meter hoog. De Langtang Lirung, met 7.234 meter, domineert de hele omgeving. We lopen door naar Mundu, 3.543 meter. In twee dagen tweeduizend meter stijgen laat zich amechtig voelen.
Voor het nieuwgebouwde huidige Langtang traverseren we een enorm puinveld. Tijdens de aardbeving op 25 april 2015 gebeurde hoog boven het dorpje Langtang iets gruwelijks. Een deel van de grote piek van Langtang Lirung brak af. Een enorme verwoestende lawine van ijs en rotsen veegde Langtang totaal weg. Er vielen naar schatting driehonderdtien doden, inwoners, toeristen en militairen. Meer dan honderd lichamen werden nooit geborgen. Voorbij het puinveld is een herdenkingsstupa gebouwd. Je realiseert je hier hoe klein en nietig een mens is in het hooggebergte van de Himalaya.
Het is nog een paar uur lopen naar Kyanjin Gompa, 3.870 meter, het laatste dorpje in de vallei. De volgende ochtend gaan we vroeg op weg naar de Kyanjin Ri, 4.770 meter. Drie uur klimmen en later weer twee uur dalen. Bij het klimmen hebben we last van de hoogte. “Bistari, bistari!” Ofwel langzaam, langzaam. Niet te snel lopen. Rustig aan. Stap voor stap. Maar de top is lonend, wat een fantastisch panoramisch uitzicht met kraakheldere lucht. We zien een lawine van de Langtang Lirung afkomen met verse gevallen sneeuw.
We lopen in één ruk terug naar Lama Hotel om de aansluitende dag de overstreek vanuit de Langtang vallei te maken naar Thulo Syabru op 2.200 meter. ’s Ochtends voelen we een kleine aardbeving. Even raak ik verstijfd, paniek, wat gebeurt er nu? Het valt gelukkig mee. Daarna vertrekken we via Mukharka naar Cholang Pati, circa 3.500 meter, op de route naar Gosaikunda. Opnieuw boven de drieduizend meter.
Bekijk een video-impressie van onze trekking.
Nu lopen we in één etappe door naar het Gosaikunda op 4.380 meter. Ook deze route is overlopen. Heel veel jonge Nepalezen lopen deze pelgrimsroute. Het is in Nepal de periode van het Dashain festival. Dat markeert de overwinning van de godin Durga op de demon Mahisasur, de overwinning van het goede op het kwade. Wellicht het beste te vergelijken met ons kerstfeest, familiebezoek en samen zijn. De basic hotels zijn afgeladen vol. We krijgen de indruk dat deze jongelui meer voor de bucket list en de tik-tok-filmpjes gaan, dan voor de religie. Meerdere keren krijgt Jan tijdens de afdaling de vraag hoe oud hij is. De verbazing is alom als hij vertelt dat hij gewoon een fitte zeventiger is…
De route is niet moeilijk maar wel steil. Brede paden met veel zwerfafval van de drukke pelgrimage in augustus. Het laatste uur loop je op een hoog pad in de rosten over een soort lang balkon.
We hadden bedacht om de Surya peak te beklimmen, 5.145 meter hoog. Samen met onze gids, Rabin Tamang, vinden we geen duidelijk spoor als we over de Surya pass zijn gegaan. We moeten steile puinvelden doorkruisen en kunnen de route niet overzien. Als zware bewolking de top omhult, is ons besluit snel genomen. Dit gaan we maar niet doen. Het uitzichttopje bij het Suryakunda, op 4.610 meter, is vandaag voor ons het hoogste punt. We hangen een paar lijnen met gebedsvlaggen op.
In drie dagen dalen we af naar Dhunche, op 2.012 meter. Ruim tweeënhalve kilometer dalen, oef, auw, de knieën. Het was mooi en druk maar zwaar. De uitzichten op de machtige bergen van zes- en zevenduizend meter zijn magistraal.
Bekijk nog een video-impressie van Durbar Square in Kathmanu.
Jan had een goedkope outdoorcam meegenomen en daar wat filmpjes mee gemaakt. Zie hieronder een compilatie van deze beelden.
Bekijk ook een prachtige fotoserie die Jan van Ommen maakte in Nepal. Klik hier.