Berichten uit Kathmandu

      Reacties uitgeschakeld voor Berichten uit Kathmandu

Kathmandu is de uitvalbasis voor onze trekkings en reizen in Nepal, Tibet en Bhutan. Ondertussen is dit een fascinerende en hectische stad, waarin eeuwenoude Boeddhistische en Hindoeïstische culturen vreedzaam samengaan en in elkaar overvloeïen. Een paar impressies uit deze stad op 1337 meter hoogte met 1 miljoen inwoners.

Zicht op de Swayambhunath tempel vanuit ons hotel

Zicht op de Swayambhunath tempel vanuit ons hotel

Afien met een sadhu op Durbar square

Afien met een sadhu op Durbar square

Maandag 5 april zijn we aangekomen op het vliegveld van Kathmandu: Tribhuvan International Airport. Klein vliegveld. Dringen om de visaformulieren te krijgen en in te vullen. Lange rij voor de douane om het visum ook daadwerkelijk in je paspoort te krijgen. De bagage is al op de band, maar de 21 bagagewagentjes die dit vliegveld rijk is, zijn allemaal al verdwenen. Eén groep heeft er drie met een doodskist er op. Onze contactpersoon Rammani lopen we mis, als we hem bellen blijkt hij vlak naast ons te staan. Hij heeft bloemenkransen meegenomen als welkom. De foto’s mislukken. Moe nemen we onze intrek in Hotel Marsyangdi Mandala.

De visa entery cards worden verzameld en gecontroleerd op de luchthaven

De visa entery cards worden verzameld en gecontroleerd op de luchthaven

Dinsdag regelen we de visa voor Tibet China. Dat moet allemaal heel nauwkeurig worden ingevuld. Ook registeren we de papieren voor de permit voor de Manaslu trekking. Later op de dag verkennen we Thamel. Ons hotel staat precies aan de zuidkant van dit levendige centrum van Kathmandu. Het is een wijk met luid getoeter van auto’s en brommers, talloze kleine winkeltjes, restaurantjes, kleurrijke mensen en een wirwar van straatjes. Een echte bazaarwijk waar je je ogen uitkijkt en bij tijd en wijle lastig gevallen wordt door allerlei handelaren in prularia of bedelende jongetjes.

Tempels en duiven op Durbar square

Tempels en duiven op Durbar square

Woensdag zijn we wandelend naar Durbar Square gegaan. Voortdurend taxi’s en riksja’s bedankend voor hun aangeboden diensten. Dit plein is fantastisch met prachtige tempels en het oude paleis van de koning. We klimmen eerst op de Mahadeva of Shiva tempel, om van daaruit een eerste indruk van dit merkwaardige plein te krijgen. Daarna bezoeken we het met schitterend houtsnijwerk versierde paleis van de levende godin Kumari. In dit paleis woont een klein meisje, zorgvuldig geselecteerd, die tot haar eerste menstruatie als godin wordt vereerd. Dan moet ze het paleis verlaten en komt er een volgend meisje. Laat ontbeten bij een restaurant boven op het dak met een heel mooi uitzicht op het plein. Vanaf dit dak hadden we ook perfect uitzicht op de koninklijke tempel van Taleju waar alleen de koninklijke familie zelf in mag gaan (aan wie zou dat recht nu toekomen na afschaffing van de monarchie in Nepal?). Te veel om op te noemen, te veel om te begrijpen. We hebben de hele ochtend met verbazing rond gezworven op dit plein. Afien gaat op de foto met een sadhu, een heilige acseet, maar er moet wel voor betaald worden.

Maar ook handel in groene pepers op Durbar square

Maar ook handel in groene pepers op Durbar square

De Swayambhunath stupa

De Swayambhunath stupa

Terug uit Tibet, voor onze trekking rond de Manaslu bezoeken we Swayambhunath. Met een taxi er heen. Taxi’s zijn hier kleine Suzuki’s 600. Als deze over een hobbel rijden, stoot ik mijn hoofd tegen het dak. Swayambhunath ligt op een heuvel, we kunnen deze stupa vanuit onze hotelkamer zien. Langs een eindeloze trap vol bedelaars en aapjes klim je naar dit complex. De tempel is ook bekend als de monkeytempel. Boven heb je een mooi uitzicht over Kathmandu, maar de toppen van de Himalaya blijven deze ochtend in nevel gehuld. Een stupa is een vierkant gebouw met een paar lagen als bij een piramide, daarop een rond, bol en wit dak, met daarop weer een toren, soms van koper of goud in zeven delen, de Boeddhistische stappen van de cirkel van het leven. Op de toren staan de ogen van Boeddha die je strak aankijken. In een stupa liggen lama’s of heiligen begraven of worden relikwieën bewaard. Rond deze tempel staan verschillende andere tempels zowel Boeddhistische als Hindoeïstische. Opnieuw kijken we onze ogen uit. Overal wierrook. Overal pelgrims die gebedsmolens in beweging brengen. Overal mensen die bidden, een zegen halen in een tempel, een offer brengen. En daar omheen commercie: handel in souvenirs, gebedsvlaggen, kaarten, maskers en bedenk het zelf maar.

Eén van de vele aapjes bij de Swayambhunath tempel

Eén van de vele aapjes bij de Swayambhunath tempel

De stupa van Bodhnath

De stupa van Bodhnath

Na de Manaslu trekking gaan we naar de wereldberoemde stupa van Bodhnath. Een groot en overweldigend bouwwerk van ongeveer 40 meter hoog en 100 meter doorsnee. De stupa heeft een prachtige witte koepel, waarin volgens de overlevering een bot van de historische Boeddha zou liggen. Over de koepel duizenden gebedsvlaggen. Boven de witte koepel kijken de alziende ogen van Boeddha je doordringend aan. Dit is een Tibetaanse enclave in Kathmandu. De Tibetaanse boeddhisten lopen hun rondjes om de stupa heen, hun gebedsmolens draaiend en mantra’s reciterend.

In de omgeving van Bodhnath bezoeken we vier Boeddhistische kloosters. We maken twee ceremonies mee. Eén bij de geelmutsen, dat zijn de Gelupa monniken, waarvan de Dalai Lama de leider is. Deze stroming in het Boeddhisme is de grootste en invloedrijkste. Eén bij de roodmutsen, de Sakya stroming. We hebben hun belangrijkste klooster in Tibet bezocht. Tot 1700 waren zij de invloedrijkste stroming in het Boeddhisme. In een Boeddhistisch klooster heb je altijd tempels en een vergaderzaal, soms ook gecombineerd. In de vergaderzaal staat ook altijd een troon, waarop de lama, de leidsman van het klooster zit. Tot onze verassing zit hier een jochie van 9 op de troon.

Het pottenbakkersplein in Bhaktapur

Het pottenbakkersplein in Bhaktapur

De vrouwen van Bhaktapur komen water halen

De vrouwen van Bhaktapur komen water halen

Tijdens onze ‘luxe uitrust week’ gingen we naar Bhaktapur. Een oude koningsstand en die tamelijk oorspronkelijk is gebleven. Bertolucci draaide hier delen van de film Little Buddha. Op het Durbar square staan verschillende tempels. Mooi en oud is de Sun Dhoka, de gouden poort. In de Hindoetempel hier achter mogen alleen Hindoe’s binnen. De Nyatapola-tempel, op het Thaumadhi square, is de grootste tempel van Bhaktapur. Het meer dan 30 meter hoge pagodendak heeft 5 verdiepingen en steekt boven alle andere gebouwen uit. Er is ook het pottenbakkersplein, waar honderden potten staan te drogen. Ze worden in stro ingepakt, dat wordt aangestoken en zo worden de potten gebakken. Al in de stad begint het Nepalese landleven dat al eeuwen hetzelfde is. De tarwe wordt geoogst en gedorst in de straten.

De Nyatapola-tempel op het Thaumadhi square in Bhaktapur

De Nyatapola-tempel op het Thaumadhi square in Bhaktapur

De Mount Everest vanuit het vliegtuig vanuit Tibet

De Mount Everest vanuit het vliegtuig vanuit Tibet

Wij bezochten op de laatste dag van ons verblijf in Kathmandu Pashupatinath. Hier staat één van de belangrijkste Hindoeïstische tempels van Nepal. Deze is gewijd aan Shiva, de god der goden. Pashupatinath is een complex van heel veel grote en kleine tempels ter ere van Shiva. De hoofdtempel is alleen toegankelijk voor Hindoes.

De Mount Everest vanuit het vliegtuig vanuit Tibet

Crematie bij Pashupatinath

De mannen dragen de lijkbaar naar de Bagmati

De mannen dragen de lijkbaar naar de Bagmati

Pashupatinath is gebouwd langs de rivier Bagmati. Deze stroomt zuidelijker in de Ganges en is dus ook een heilige rivier. Langs de Bagmati worden in de openlucht Hindoes gecremeerd. Sterven en gecremeerd worden langs de oever van de Bagmati kan een einde maken aan de cyclus van reïncarnatie, waardoor het Nirvana wordt bereikt.

De overleden moeder wordt met haar voeten in de Bagmati gelegd

De overleden moeder wordt met haar voeten in de Bagmati gelegd

De foto’s laten de crematie zien van een oude moeder. Mannen dragen haar eerst voor de tempel en leggen haar met haar voeten in de Bagmati. Hierna wordt ze op de brandstapel gelegd. De jongste zoon van deze moeder giet water uit de rivier in haar mond en steekt uiteindelijk de brandstapel aan. De vrouwen kijken vanaf een ruimte onder de tempel toe. Dit is een rijke familie, want deze vrouw wordt voor de tempel gecremeerd, armen worden verderop langs de rivier gecremeerd. Na de crematie wordt alles in de rivier geveegd.

De jongste zoon steekt de brandstapel aan

De jongste zoon steekt de brandstapel aan

De vrouwen kijken vanonder de tempel toe naar de crematie

De vrouwen kijken vanonder de tempel toe naar de crematie

Een openbare lijkverbranding lijkt macaber, maar voor Hindoeïstische Nepalezen is het een ‘normaal’ onderdeel van het dagelijks leven. Wij waren heel vroeg, al om 7 uur ’s ochtends, hier naar toegegaan. Vanaf de overkant van de rivier konden we rustig deze handelingen observeren en fotograferen.

Tientallen tempels bij Pashupatinath

Tientallen tempels bij Pashupatinath

Sadhu's (heilige mannen) bij Pashupatinath

Sadhu’s (heilige mannen) bij Pashupatinath