Tour du Mont Blanc

      Reacties uitgeschakeld voor Tour du Mont Blanc

Rond het grootste en interessantste bergmassief van de Alpen.

Magistraal uitzicht over de col de Balme

Vroeg uit de veren. 04:00 uur. Kees oppikken. Dan vol gas naar Chamonix. We willen daar in ieder geval de laatste bus naar Courmayeur halen die om 18:00 uur vertrekt. Op het programma staat het noordelijke deel van de Tour du Mont Blanc. De TMB, één van de oudste ‘Grand Randonnées’ (GR) van Frankrijk. Helemaal om het Mont Blanc massief heen, ook door Italië en Zwitserland. Het zit eens allemaal mee en we halen zelfs de bus van 16:00 uur.

Courmayeur in de vroege ochtend met bovenmidden de Dent du Géant

In een sjofel logement slapen we heerlijk. Vandaag lopen we onze eerste etappe naar rifugio Bonatti (2025 meter). Op mijn oude kaart van het Mont Blanc massief staat deze hut nog niet eens. Hij is geopend in 1998. Genoemd naar de vermaarde Italiaanse alpinist Walter Bonatti. De hele hut hangt vol prachtige grote foto’s van en over de indrukwekkende bergsportcarrière van Bonatti.

Het is geen lange etappe, mooi om in te lopen. Wel eerst vanuit Courmayeur (1226 meter) tot bijna 2000 meter naar de rifugio Bertone. Direct zweten en afzien. Iets boven deze hut ligt een uitzichtpunt waar vanaf het hele centrale deel van het massief zich in volle glorie laat zien. De koninklijke Mont Blanc zelf, we zien de Torinohut liggen en de typische Dent du Géant, de dreigende Grandes Jorasses. Alles schitterend wit van vers gevallen sneeuw. Imposant! De Bonatti zit bomvol. Heel veel groepen Amerikanen en Britten. Ook vanaf de hut het magistrale uitzicht.

Kees langs de Grandes Jorasses

De volgende etappe gaat naar La Fouly. Eerst naar rifugio Elena. Ook al zo’n nieuwe hut. De ongenaakbare bergen aan de westkant van onze route lijken te zeggen: “wat doen jullie hier?”. De gletsjers zijn overal dramatisch afgesmolten. Dan weer fors klimmen naar de Grand col Ferret met 2537 meter het hoogste punt van onze toer. Het is druk op de route. Overal mede TMB-ers uit de hele wereld, van Japan tot de Verenigde Staten. Het weer is iets minder deze dag. Vanaf de col moeten de Matterhorn en het Monte Rosa massief te zien kunnen zijn. ‘Kunnen zijn’ dus, ze zijn in de wolken versluierd.

Maarten op de Grand col Ferret

We overnachten in de oude Auberge des Glaciers. Ook weer stampvol. De etappe naar Champex skippen we. Niet zo interessant. We nemen de postbus van 8:30 uur naar Champex-Lac. Starten daar de etappe naar col de la Forclaz. Gelukkig niet de langste etappe. Bij Alpe Bovine ontvouwt zich weer een heel ander perspectief. Wij kijken over Martigny het Rhonedal in. Aan de horizon ontwaren we de Blüemlisalphorn en verderop het illustere trio de Eiger, Mönch en Jungfrau.

Mont Blanc met links de col de la Seigne

De etappe naar Tré-le-Champ doen we iets anders. Wij stijgen na Trient eerst omhoog naar Les Tseppes. Hier door naar Catogne en dan omhoog naar l’Arolette. Daar heb je dan op eens een zinderend uitzicht over de col de Balme en de hele zuidkant van de Mont Blanc en de Grandes Jorasses. Adembenemend kijkgenot. We pakken even het topje van de l’Arolette op 2333 meter. De refuge du Col de Balme is sinds 1953 niet meer veranderd. De huttenwaardin is zeker 84, zwaait nog steeds streng de scepter. Op een kop thee moeten we een kwartier wachten. Onvoorstelbaar: op één van de allermooiste plekken van de Alpen. Eerlijk is eerlijk: we dalen af met de skiliften beneden col de Balme naar Le Tour. De knieën een beetje ontzien.

Vanuit gîte Le Moulin gaan we naar Flégère. We lopen door de Réserve naturelle des Aiguilles Rouges, sinds 1974 een beschermd natuurgebied. Spectaculair zijn de ladders bij Les Chéserys door de rotsen van de aiguilles. Een beetje een via ferrata-, danwel klettersteig-achtig deel van de route. Niet moeilijk (als je geen hoogtevrees hebt). Na de ladders begint het steeds harder te regenen. Al om 11:30 uur zijn we bij refuge de La Flégère. Het is er koud en er is niets te krijgen voor de lunch behalve koffie.

Kees en ik besluiten daarom vandaag onze route uit te lopen naar de sommet du Brévent. Maar halverwege gaat het nog harder regenen. De lol is er af. Bij de ruïnes van Charlet de Charlanon loopt een pad naar beneden naar Les Praz de Chamonix. Daar staat de auto. We kappen er mee. Mooie toer. Overlopen en druk. Maar de buitengewoon mooie uitzichten maken dat allemaal goed. Moet je gedaan hebben als bergsporter.

Kees bij Les Chéserys

Markering TMB

Informatie:

TMB gidsje van Nous Lautier