Zomer 2016. We lopen het noordelijke deel van het Offa’s Dyke Path. Samen met Job & Henk Morsink. Zeven etappes. Ongeveer 160 kilometer. Van Knigthon naar Prestatyn in Wales.
Korenbloemen en tarwe langs de route
Halverwege het hele Offa’s Dyke
Het ‘Path’ loopt van zuid Wales naar de Ierse Zee in het noorden. De route volgt het traject van ‘the Dyke’, een zeer oude verdedigingswal aangelegd door Offa. Hij was koning van Mercia, een koninkrijk in het oude Anglo-Saxon England, van 757 tot zijn dood in 796. De ‘dyke’ moest zijn land beschermen tegen invallen van clans uit Wales en markeert tot op heden de (nagenoeg) huidige grens met Engeland. Tot zo ver de geschiedenis. Vooral de eerste twee etappes is de dijk goed te herkennen. We lopen er langs of er over.
Door weidevelden vol met schapen
We trekken zeven dagen door een boeiende variatie aan landschappen. Intieme groene dalen. Velden met tarwe en gerst. Veel, heel veel schapen. Weinig dorpjes. Meer boerderijen. Kale vlaktes hoog in de heuvels. Op en af. Ook bloeiende heidevelden. Soms een kasteel of ruïnes ervan. Veelal dwars over omvangrijke weidevelden omzoomd door ondoordringbare heggen. En, voortdurend langs, door en over – ‘stiles’ – hekken.
Over stiles klimmen
De eerste dag, van Knighton naar Brompton (24 km). Jawel, direct de zwaarste etappe van onze tocht. Maar liefst over dertien (!) heuvelkammen. Een aanslag op de kuiten. Wel spectaculaire uitzichten. Op de top van Llanfair hill een weids 360° perspectief. Maar wel puf pffft naar Drewin Farm voor een werkelijk warme wellevende ontvangst door Ceinwen Richards en haar man Robert. Alleen dat al maakt deze tocht onvergetelijk.
Afien, Job en Henk in een lange afdaling
Afien over de heuvels naar Brompton
Van Brompton naar Welshpool (21 km). Vandaag een relatief vlakkere etappe. De Dyke steekt duidelijk boven het land uit. Als een lang lint door het landschap. In Buttington slapen we in de oude pastorie. Ik droom dat ik een Anglicaanse priester ben die zijn preek is vergeten…. Job & Henk slapen in een ander dorp.
Afdaling naar een stil dorpje – Bryndrinog – met kerkje
Vandaag lopen we van Welshpool naar Llanymynech (17½ km). We kiezen voor een variant. Langs het Montgomery canal. Een netwerk van smalle kanalen speciaal voor trekschuiten. Aangelegd tussen 1800 en 1850 voor modern goederen- en personenvervoer, maar al heel snel ingehaald door de stoomtrein. Mooie oude sluisjes. Verder langs de slingerende oever van het riviertje Severn. Ook weer door weilanden en langs boerderijen. Korte etappe. Dus halverwege de zondagmiddag aan het ‘local ale’ in Bradford Arms.
Met z’n vieren op een sluis in het Montgomery canal
Telford’s pont cysyllte canal aquaduct
Bootjes varen door het hoge Telford’s aquaduct
Vanuit Llanymynech gaan we naar Chirk (22½ km). Langs een voormalig mijngebied. Kalksteen (limestone), verbranden in de oven en het residu is prima cement. Vanaf Nantmawr klimt het pad omhoog naar de Moelydd waar een uitzichtspunt is. Aan het eind van de dag zien Chirk castle liggen. Na een afdaling denken we dicht bij de B&B te zijn. Maar nee, nog een uur, eerst weer klimmen en dan dalen.
Job langs de rotsen van de Clwydian hills
Deze loopdag, van Chirk naar Llandegla (25½ km), wordt bijzonder. We passeren het indrukwekkende, zestig meter hoge Telford’s pont cysyllte canal aquaduct. Gebouwd in 1805, om dezelfde reden als het eerder genoemde Montgomery canal. Wat een grappig gezicht als hele smalle bootjes het aquaduct door varen. Llandegla is een haast uitgestorven dorp. De plaatselijke kruidenier is gestopt, het postkantoor gesloten en de pub failliet. De bewoners zijn in het oude schoolgebouw (ook al niet meer in gebruik) een winkeltje en theehuis begonnen. Een pot thee en brownies & scones. We worden opgehaald door de eigenaar van een bijzondere B&B, Eyarth Station, een voormalig treinstation. Michelle Cunningham was lerares koken op een hotelschool in Liverpool. Aahh, hmmm, we laten het ons heerlijk smaken.
Afien bij een (gereconstrueerd) graf van de Kelten uit de Bronstijd
De langste dag gaat naar Bodfari (27 km). Door veengebieden met soms al veel bloeiende heide. Volop rijpe bosbessen. Het waait vandaag heel hard. Over toppen van de Clwydian hills. Verderop naar het noorden bereiken we de top van Moel Famau. Hierop staat de ruïne van de Jubilee tower. Gebouwd in 1810 voor een jubileum van koning George de zoveelste. Helaas al snel weer in elkaar gezakt. We dalen lang af.
Maarten en Henk dalen af door een bloeiend heideveld
Laatste etappe naar Prestatyn (19 km). Na twee uur lopen voor het eerst deze week een stortbui. Schuilen onder de bomen. Schapen kijken chagrijnig, wij staan op hun plek. Uiteindelijk zien we de Ierse zee in de verte. Windmolens in rechte lijnen. Het laatste deel langs de kliffen is mooi en warm in de zon. We dalen af naar Prestatyn. Rugzak in de B&B achterlatend naar het strand. Met onze voeten in de Ierse zee is onze trektocht ook ‘officieel’ ten einde.
Met de voeten in de Ierse zee bij Prestatyn
Bekijk hier een korte video-impressie van deze tocht.
Wij liepen het Offa’s Dyke Path met bagagevervoer en accomodatie reservering door Absolute Escapes.