We trekken vier dagen langs de stroming van de Ripchar Tokpo. De verborgen dalen van Ladakh met stevige passen en lastige oversteken door snelstromende rivieren.
Afien & Maarten op de Dungduncheng La (4710 meter)
Phanjla
We lopen vier dagen langs de stroming van de Ripchar Tokpo rivier. De Lonely Planet beschrijft deze tocht als de ‘Hidden valleys of Ladakh’. Inderdaad we komen door twee prachtige, maar geheel geïsoleerde valleien. Deze tocht doen we anders. Geen paarden, kampen en overnachten in de tent, maar home stay. Overnachten bij lokale bewoners in hun huizen en met hen mee eten.
Hinju, het laagste huis was onze home stay
Hinju
We rijden naar Phanjla (3270 meter). Lopen over een saaie jeepweg naar Hinju (3740 meter). De familie in ons eerste huis, we hebben hier een mooie traditionele kamer, is druk bezig zakken gerst te roosteren. Een non doet het werk. De gerst is lekker knapperig. De geroosterde gerst wordt later gemalen. Het meel wordt gebruikt om tsampa te maken of chapaties mee te bakken.
Non roostert gerst
Sumdah Chenmo
Een marathonetappe. We gaan over de Konzke La op 4890 meter. De langste beklimming die we doen in Ladakh, 1150 meter omhoog. Vier uur en vijfenveertig minuten al maar stijgen. Op de col. Dan een kleine vier uur dalen. Duizend meter omlaag. Opnieuw doorwaden we verschillende wild stromende rivieren. Met het dorp Sumdah Chenmo in zicht begint het ook nog te onweren en regenen. We arriveren met ‘de tong op onze bergschoenen’. Achtenhalf uur looptijd. De eigenaren van ons tweede huis zijn een oude man en vrouw. Ze koken een soort erwtensoep met dikke plakken gerstdeeg er in. Nou ja, voedzaam, maar niet heel lekker.
Onze gastvrouw in Sumdah Chenmo
Namgail en Rigzin
We hebben twee gidsen mee. Namgail en Rigzin. Eén om ons te begeleiden. Nu is de route goed te overzien. Maar vooral bij het oversteken van de rivieren is een gids heel behulpzaam. Zeker als het gaat om weer uit te komen op het goede pad. Soms stromen er in de rivierbedding wel drie, vier waterstromen, die één voor één genomen moeten worden. Lang leve de Teva’s, bergschoenen aan de veters om de nek. Koude voeten door het ijskoude water. De andere gids is verantwoordelijk voor de inkwartiering in de home stay.
Afien op de Konzke La (4890 meter)
Lanak
Een korte etappe vandaag. Een niet al te hoge col, de Pagal La (4270 meter) en daarna afdalen naar Lanak op bijna dezelfde hoogte als de pas. Vandaag ook wild gezien, afgezien van heel veel grote marmotten. Een groepje wilde berggeiten. In Lanak staat alleen een forse herdershut. De eigenaar Tsering heeft hier drie tenten staan. Toch weer een tent. Hij brengt thee. In de tenten ligt een halve centimeter foam met een tapijt hierover heen. Oef, dat ligt niet heel comfortabel. ’s Avonds komen de koeien uit de bergen naar beneden en schijten het hele kampterrein onder. Geen toilet, dus wij doen mee.
Uitzicht naar het westen vanaf de Dungduncheng La (4710 meter)
Chilling
In een uur en twintig minuten klimmen we naar onze laatste col, de Dungduncheng La (4710 meter). Het is mooi weer en het uitzicht is hier werkelijk fenomenaal. In de diepte zien we de Zanskarrivier weer stromen en daar gaan we naar toe afdalen. Eerst twee uur rustig, maar het laatste uur door een spectaculaire kloof, waar we gelukkig over alle beken heen kunnen springen. In Chilling drinken we een biertje.
Wilde geiten
Leh
Ondertussen slaat het weer opnieuw om. Vanuit Chilling retour met een 4wheeldrive. In hevig onweer en slagregens rijden we over de heikele weg langs de kolkende Zanskarrivier naar beneden. Voor en achter ons zien we soms een rotsblok naar beneden suizen. Hier en daar zijn stukken weg de rivier in geschoven. Boeddha is met ons en we komen veilig bij de hoofdweg naar Leh.
Uitzicht naar het oosten vanaf de Dungduncheng La (4710 meter)
Bekijk hier een korte video-impressie van deze trekking
Lees het hele reisverslag over Ladakh en Zanskar.