Oostenrijk – Coronazomer 2020
Zicht op de Wildspitze
Oouuww, wat een imposant vergezicht! Voor de Hildesheimer hütte zien we, vroeg in de ochtend, de Wildspitze (3.772). In het zuidwesten majestueus uitstijgend boven alle andere toppen van de Oetztaler alpen. Bedekt met vers gevallen sneeuw. De volle maan staat nog hoog. Langzaam komt de zon op over de bergen en zet de top in het ochtendlicht. Herinneringen. In 2013 stond ik met “den Jungs” op die magistrale berg. De hoogste van Tirol en de op één na de hoogste van Oostenrijk. Trouwens, ook in al in 2005 met Kees Hagen. O ja, “den Jungs”, zo noemt de huttenwaard Jori Baars en Hugo Later.
Panorama Stubaier alpen
Plan. Naar Sölden. Wanderbus Fiegls Gasthaus. Siegerland hütte (2.710). Beklimming Sonklarspitze (3.467). Naar Müllerhutte. Beklimming Wilder Freiger (3.413). Müllerhutte. Overschrijding Wilder Pfaff (3.458). Beklimming Zuckerhütl (3.505). Hildesheimer hütte (2.899). Beklimming Schußgrubenkogel (3.211). Retour Fiegls, Sölden en NL. Twee dagen reizen, vijf dagen klimmen. Ambitieus.
Jori en Maarten op de morene naar de Schußgrubenkogel
Goed en wel in de Siegerland hütte gaat het sneeuwen. Alleen wij zijn in de hut, naast een rare snuiter. De volgende ochtend sneeuwt het nog steeds en is het mistig. Harde wind giert om de hut. De huttenwaard geeft aan dat de route naar de Sonklarspitze niet te doen is. Verijst en te veel sneeuw. Wat nu? Als het tegen 11 uur buiten opklaart, dalen we af en gaan via het dal naar de Hildesheimer hütte. Eind van de middag schijnt de zon.
Hildesheimer hütte met nieuwbouw
Schußgrubenkogel (3.211)
Vanuit de Hildesheimer beklimmen we de Schußgrubenkogel (3.211). We traverseren eerst over de morene en daarna over de graat die zuidelijk van de Gaißkargletsjer ligt. De graat is ruig blokkenterrein, niet moeilijk. Maar hier en daar wel even klauteren en goed kijken naar de route. Topkruis. We dalen de graat weer af. Steken de genoemde gletsjer in een grote boog over onderlangs de morene. Even checken of de stijgijzers goed zijn afgesteld.
Op de top van de Schußgrubenkogel
De Zuckerhütl (voor) en Wilder Pfaff (punt) met Pfaffengletsjer
De hoogste bergtop in de Stubai is de Zuckerhütl (3.507). Die is vandaag aan de beurt. We hebben er al twee dagen tegenaan zitten kijken. Een hoge, elegante berg omsloten door gletsjers. Hij prikkelt en daagt uit, kom maar op. Vanuit de Hildesheimer hütte gezien gaan we er eerst zuidelijk onderlangs. Afdalen naar het morenedal van de Pfaffengletsjer en dan over de morene naar de gletsjer zelf. Deze is maagdelijk wit door een vers pak sneeuw.
Nieuw spoor op de Pfaffengletsjer
Onderlangs de morene trekt Jori een nieuw spoor naar het Pfaffenjoch. Hier aan het touw. De Sulzenaugletsjer is ook bedekt met nieuwe sneeuw. Daaronder verraderlijke spletenzones. Onder de noordwand door naar het Pfaffensattel. Hier doen we de rugzak af. Steken de firngraat over. De brokkelige tweedegraads route naar de top ligt helemaal vol sneeuw en ijs. Na een korte verkenning besluiten we af te zien van de klim naar de top. Te heikel. Geen grote risico’s nemen. Maar best wel balen. We zijn er eigenlijk bijna…..
Daar komt de huttenwaard Gustav Fiegl naar buiten. Nee, niet op de top. “Jungs, schade über die Zuckerhütl. Aber du hast trotzdem eine schöne Tour gemacht. Und guter Sport. Komm nächstes Jahr wieder, es wird immer noch da sein … Noch einer Schnaps, meine Herrschaften?“
Huttenwaard Gustav Fiegl